En 1975, un ano significativo na historia de España, o cantante catalán Jaume Sisa, un mítico da Nova Cançó catalana, dá a coñecer esta canción que acabaría convertida nun icono. O texto, que en principio parece destinado ao público infantil, constitúe unha homenaxe ao mundo dos contos e dos tebeos, pero sobretodo é unha invitación para que recuperemos o paraíso perdido da infancia, refuxio dos soños e da fantasía no que reina a liberdade e a ledicia, onde calquera noite pode saír o sol.
A continuación tedes algúns fragmentos da letra para que sigades mellor a canción:
Fai unha noite clara e tranquila, está a lúa que dá luz,
os invitados van chegando, e van enchendo toda a casa
de colores e perfumes.
Velaqui a Brancaneves, a Polgarciño, aos tres porquiños,
ao can Snoopy e o seu secretario Emilio, e a Simbad
Alí Babá e Gulliver.
Oh, benvidos, pasade, pasade, das tristezas faremos fume
a miña casa é a vosa casa, se é que hai casas de alguén.
[...]
Oh, benvidos, pasade, pasade, agora xa non falta ninguén,
ou talvez si. Xa me dou conta, tan só faltas ti.
Tamén podes vir se queres, agardámoste, hai sitio para todos.
O tempo non conta, nin o espazo, calquera noite pode saír o sol.
Ningún comentario:
Publicar un comentario