![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgPShE_N6PMKeOGGUoOdSZSJGzsZ96vRCPQ5aFu1p-qzkP90ot9OPDlu5Odt_jcurZLOnBuNglG7tcUAaVa-kvge8ngFA53RHsDLPcYnY94SIXvNtETzU2NWq3YH1WkUn0yqQwiN6Y0R_s/s400/4659698-adolescente-leyendo-un-libro-en-la-biblioteca.jpg)
"O pracer non é de ningunha maneira unha ferramenta crítica infalible, pero si a menos falible.
A lectura do neno guíase polo pracer, pero o seu pracer é indiferenciado; non pode distinguir, por exemplo, entre o pracer estético e os praceres da aprendizaxe ou a ensoñación. Na adolescencia comprendemos que hai diferentes clases de praceres, algúns dos cales non poden disfrutarse simultaneamente, pero para diferencialos aínda necesitamos axuda. Se trate de comida ou de literatura, o adolescente busca un mentor cuxa autoridade sexa convincente. Come ou le o que o seu mentor lle recomenda e, isto é inevitable, hai momentos nos que se ve obrigado a enganarse un pouco; ten que esaxerar a súa afección ás aceitunas ou a Guerra e Paz."