Despídese abril con un tépedo día de chuvia, pero déixanos os libros para que nos acompañen o resto do ano.
DOUS LIBROS PARA LER NA PONTE DE MAIO?
Para os que queiran ler algo en prosa unha opción interesante é o libro El mago de Viena de Sergio Pitol, unha reflexión sobre as súas lecturas e autores favoritos. E para os que prefiran a poesía, non estaría mal ler Herba aquí ou acolá de Cunqueiro, onde atopamos algúns poemas con referencias a este mes que se vai.
DOUS LIBROS PARA LER NA PONTE DE MAIO?
Para os que queiran ler algo en prosa unha opción interesante é o libro El mago de Viena de Sergio Pitol, unha reflexión sobre as súas lecturas e autores favoritos. E para os que prefiran a poesía, non estaría mal ler Herba aquí ou acolá de Cunqueiro, onde atopamos algúns poemas con referencias a este mes que se vai.
DEIXÁMOSVOS a continuación UNHA MOSTRA DE CADA UN:
""De los diversos instrumentos del hombre, el más asombroso es, sin duda, el libro", dice Borges. "Lo demás son extensiones de su cuerpo. El microscopio, el telescopio, son extensiones de su vista; el teléfono es extensión de la voz; luego tenemos el arado y la espada, extensiones de su brazo. Pero el libro es otra cosa: el libro es una extensión de la memoria y de la imaginación."
El libro realiza una multitud de tareas, algunas soberbias, otras deplorables; distribuye conocimientos y miserias, ilumina y engaña, libera y manipula, enaltece y rebaja, crea o cancela opciones de vida. Sin él, evidentemente, ninguna cultura sería posible. Desaparecería la historia y nuestro futuro se cubriría de nubarrones siniestros. Quienes odian los libros tambien odian la vida." [...]
DEICA ABRIL
Quitando a pucha direiche
deica as rosas que veñen!
Carlota, Ofelia ou Pía
sexa un destes o teu nome ou outro,
deica as rosas que veñen!
Sob a choiva ou ao sol agárdame
non deixes que o vento te leve
morrer é moi doado
volverei aínda que co vento te foses,
que cinza sexan os ollos meus
que buscarte prometeron
cando volvan as rosas.
O tempo vai e ven e vira
eu feito de soños
sin saber quen ha morrer primeiro.
Deica as rosas que veñen
o corazón como a roda dun muíño,
días e días sin saber quen vivirá en abril
ti, Carlota, Ofelia ou Pía,
ou eu, xa perdido no tempo,
a pucha na man, hedra por dentro
e a poeira que escusa o rastro
das rosas que foron, perdido no mundo
deica as rosas que veñen!