DEREITOS HUMANOS

O 10 de decembro de 1948 a Asemblea Xeral das Nacións Unidas aprobou e proclamou a Declaración Universal dos Dereitos Humanos e, non obstante, moitos países do mundo seguen sen darse por enterados e continúan a conculcar diariamente eses dereitos. É o caso de Marrocos, aínda que non só. Porque os demais países que teñen relacións internacionais con el tamén teñen a súa parte de responsabilidade. E como contrapunto, surxen tamén de cando en vez respostas contundentes, persoas dispostas a chegar ata o final por defender eses dereitos, aínda que para iso teñan que perder a vida. Esta é a situación na que está Aminatou Haidar dende hai vinte tantos días.
Pero Aminatou Haidar non é só unha activista polos dereitos humanos, tamén é unha nai de dous fillos que están vendo como se lle acaban as forzas sen poder facer nada por remedialo. Por iso escribiron esta carta que este 10 de decembro se converte no berro máis auténtico contra a hipocrisía do mundo:

"No meu nome, Hayat El Kossimi, filla de Aminatou Haidar, de 15 anos de idade, e en nome do meu irmán, Mohamed El Kossimi, de 13 anos de idade, lanzo unha chamada urxente a todos os nenos do mundo enteiro para que nos apoien e, ao mesmo tempo, lanzo a nosa chamada a todas as mamás para que apoien á nosa nai, unha nai separada dos seus dous fillos e que está en folga de fame dende hai vinte e dous días, para que poida regresar ao noso lado e poidamos vivir xuntos en paz.

É doloroso para min e para meu irmán enterarnos da mala noticia de que hoxe a nosa querida mamá decidiu deixar de tomar os seus medicamentos, xa que é perigoso para ela.

Axudade á nosa querida mamá, evitade a traxedia que vai repercutir negativamente na nosa situación física e psíquica.

QUEREMOS O REGRESO DA NOSA MAMÁ!"