Por ti, Daniel, a máis dos campanarios,
siñaleiros da morte empadroada,
han de dobrar, da vida, acentos novos:
han de dobrar as cordas dos espritos;
das cousas, seus metais;
das cousas,
nas que os homes deixamos en anacos
os anacos da alma.
Valentín
Paz Andrade, Pranto matricial
Ningún comentario:
Publicar un comentario