Sen Vida.
Florencio non dixo máis nada. E que non podía dicir máis nada. De feito, aínda que poidera non o faría. Supoño que é o que se chama esto usen palabras, sen fala. Pero a Florencio ademáis faltáballe a propia boca……e as mans…….e as pernas…..
Todo isto quedara nunha Caixa baixo a terra e unha pedra co seu nome e as siglas D.E.P. gravadas. Para os que aínda tiñan boca e pernas, Florencio quedara nunha idea, nunha brisa, nun pasado. A pesar de que o que verdaderamente lle quedaba era unha eternidade….sen boca, sen….
O segundo premio foi para. ANTÓN BECERRA SEOANE (1ºESO-D)
Florencio non dixo máis nada. Tampoco facía falla, aquelas palabras sementaraqn a confusión na cara do seu compañeiro: “A partir de agora vou falar eu” O compañeiro observou a actitude decidida daqueles ollos abertos, a postura ríxida de Florencio e berrou “O meu boneco cobrou vida!”
Ningún comentario:
Publicar un comentario