A primavera, o resurxir da vida despois do periodo de latencia invernal, deu orixe a multitude de obras de arte. Non é difícil rastrexar dende tempos remotos ata os nosos días referencias a esta estación en infinidade de obras de escritores, pintores, músicos..., ben como tema ben como motivo ou símbolo.
O rapto de Perséfone de Gian Lorenzo Bernini
Xa que estamos a preparar a Semana de Grecia eliximos para celebrar o día de hoxe un mito grego, O rapto de Perséfone, e unha pintura do Renacemento que utiliza elementos mitolóxicos gregos, A Primavera de Botticelli.
Son moitas as versións que hai sobre o rapto de Perséfore, máis a primeira e máis fermosa de todas é O himno homérico a Deméter, que nos resumen así Matilde de Cal e José Manuel Bértolo en Os deuses do Olimpo, mitoloxía clásica en Galiza de Baía Edicións:
"Este himno conta como Perséfone, que estaba a coller flores cunhas ninfas nunha pradaría, foi raptada polo seu tío Hades e levada ao mundo subterráneo sen que ninguén escoitase os seus berros. A nai buscou a filla durante nove días vestida de loito e alumeándose de noite cun facho. Ao décimo día Hécate, que vira pasar a Core (=Perséfone) nun carro, cóntallo a Deméter e mándaa xunto a Helio co fin de coñecer o nome do raptor. Informada de todo o sucedido, abandona o Olimpo e emprende unha longa busca. Finalmente a deusa, moi afrixida, deixa sen vida os campos. Entón Zeus envía a Hermes ante Hades para que deixe volver a Perséfone. Hades non desobedece, pero antes dá de comer á súa muller un gran de granada, que fai que a deixe ligada ás mansións subterráneas. Ante esta situación chégase a un acordo: Perséfone permanecerá un terzo do ano, o que corresponde ao inverno, no Hades co seu esposo, e os dous terzos restantes, os que corresponden ao florecemento das sementes e a maduración das colleitas, no Olimpo coa súa nai. A explicación deste mito é clara: a semente (Perséfone) pasa un terzo do ano baixo terra para renacer con forza en primavera."
Así explicaban os antigos gregos os ciclos da morte e renacemento anual da natureza.
A continuación podedes ver efémeras creacións de area mentres escoitades a Primavera de Vivaldi.
Ningún comentario:
Publicar un comentario