BO NADAL

HOMENAXE A CUNQUEIRO POLO SEU CENTENARIO

CENTENARIO DE CUNQUEIRO on PhotoPeach

MES DE CUNQUEIRO NA BIBLIOTECA (IV)

Para que vaiades practicando os vosos coñecementos de Cunqueiro aquí vos deixamos este xogo de preguntas.

ACTO DE HOMENAXE A CUNQUEIRO

O mércores 21 de decembro celebraremos na biblioteca o acto de homenaxe ao escritor Álvaro Cunqueiro con motivo do centenario do seu nacemento. Esta actividade está dirixida aos alumnos de 4º da ESO e 1º e 2º de BACHARELATO no seguinte horario:

• 2ª hora (de 9.20 a 10.10): 4ºA, 4ºB e 1ºA
• 3ªhora (de 10.30 a 11.20): 4ºC, 2ºB
• 4ªhora (de 11.20 a 12.10): 1ºB, 1ºC e 2ºA

Estes cursos baixarán á biblioteca acompañados dos seus correspondentes profesores.

O acto constará da proxección dun vídeo no que diferentes persoas do mundo da cultura falan sobre o autor. A continuación haberá lectura de diversos textos e unha interpretación musical dun poema do autor por parte de varios alumnos. Para terminar o acto prantexaremos un cuestionario que os alumnos deberán responder e enviar posteriormente por mail a bibliodieste@hotmail.com. O gañador recibirá un premio á volta de vacacións.

SE QUEREDES GAÑAR LEDE CON ATENCIÓN OS PANEIS QUE HAI XUSTO Á SAÍDA DA BIBLIOTECA.  

MÉRCORES POÉTICOS

                                             Este é o punto mesmo.
                                                                                 Eiquí
                                             —entre a corda rota
                                             e inmóbil das horas—
                                                                                 párase
                                                                                 cristaíña
                                                                                 a roda da noite.
                                             Eiquí
                                             —a lúa entre salas desertas
                                             de madureza—
                                                                                 comeza
                                                                                 silenciosa
                                                                                 a roda da alba.
                                                  Álvaro Cunqueiro, Mar ao norde

300 ANOS DA BIBLIOTECA NACIONAL

Premede na imaxe para ver o vídeo da presentación

Hoxe foi inaugurada a exposición Biblioteca Nacional de España: 300 años haciendo historia coa que se inicia o programa de actividades para commemorar o tricentenario da institución cultural máis antiga de España.  Fundada por Felipe V a finais de 1711 como Real Biblioteca Pública, foi en 1836 cando recibiu o nome de Biblioteca Nacional, ao deixar de ser propiedade real e pasar a depender do Ministerio da Gobernación. Dende 1716, por un privilexio real, precedente do actual depósito legal, calquera persoa que publicase un libro en España debía depositar un exemplar nesta biblioteca para que puidese estar a disposición de quen o quixese ler.

O HUMOR, UNHA FORMA DE RESISTENCIA

Ante o pesimismo que nos invade como consecuencia da crise económica global, a receta máis natural e saudable é o HUMOR, un humor intelixente como o de Wyoming que nos salve da depresión da GRAN DEPRESIÓN e nos invite a mirar a vida con optimismo e desafiar aos portadores dos malos agoiros.

VEDE:

63 anos despois da súa proclamación, segue sendo necesario lembrar esta data, 10 de decembro, na que a Asamblea Xeral das Nacións Unidas aprobou a Declaración dos Dereitos Humanos.

Necesario porque nin tan sequera nos países que asinaron esta declaración están garantidos estes dereitos en igualdade de condicións para toda a poboación. Non hai máis que botar unha ollada ao noso arredor, asomarse ás noticias.

Mais aínda así cabe pensar que un outro mundo é posible, que hai arrecendos espallados no ar que nos permiten prender unha candea pola esperanza, por estas xeracións, hoxe nen@s, adolescentes, que medran nas nosas aulas, ao abeiro das nosas Bibliotecas -das súas lecturas, da súa información, da súa formación- nen@s e adolescentes que se implican ilusionad@s e con empeño en proxectos coma "Coñecernos para querernos", nun intercambio persoal e de coñecementos con nen@s dos campamentos saharahuis, para quenes a apertura dunha biblioteca con (o Bubisher) ou sen (O Niño do Bubi) rodas, supón moito máis que un mundo de oportunidades. Para acceder á ilusión, aos soños, á formación, ao coñecemento doutras culturas, doutro idioma.

E con esa candea acesa, brincan faíscas que prenden en case un cento de Bibliotecas Escolares Galegas, que por todo o país escollen cada unha un fermoso álbum ilustrado para agasallar a ese recén estreado Niño do Bubi, porque, coma nas nosas propias Bibliotecas, toda inauguración é unha festa. A esa festa que é a lectura, nesas bibliotecas acubilladas na area, queremos enviar estes álbumes como aves portadoras de boa sorte, como bubishers* cheos de cor, imaxes, historias. Porque as nosas bibliotecas, @s nos@s lectores e lectoras, compartimos co Bubisher, cos lectores e lectoras das súas bibliotecas a crenza firme nos Dereitos Humanos, dende o seu 1º artigo: "Tod@s nascemos libres e iguais en dignidade e dereitos"

* O bubisher (Oenanthe leucopyga e Oenanthe leucura) é un paxariño tímido que vive na Península e tamén en África, aquí chamámoslle collalba negra e no Sáhara o seu nome significa paxaro da boa sorte, no dialecto hassaní é Bubchir بوبشير (o da boa nova) porque adoita aniñar e criar despois das choivas, o que quer dicer que medrará a herba, algo moi importante para quen ten gando.

Bubisher é tamén o nome dun autobús-biblioteca que circula entre os campamentos do Sáhara para levar lectura e información. Ou sexa, unha biblio... pero con rodas!!!

Se queredes unirvos á iniciativa de Álbumes para o Bubisher, só tedes que poñer os vosos datos xunto ao resto das Bibes Galegas.

Música e DDHH

Texto de Maribel Serantes (CEIP Os Casais)

Imaxe atopada aquí

Coñecernos para querernos

Estes días un número importante de Centros de ensino público pertencentes ao PLAMBE estamos a participar nun proxecto solidario, encher de álbumes ilustrados un bibliobús para os campamentos de refuxiados do Sáhara. Cada centro (somos xa 85) encárgase de mercar un álbum ilustrado. En concreto, a biblioteca do Rafael Dieste vai mercar para enviar ao Sáhara o album "el coleccionista de momentos". No vídeo e os enlaces que hai a continuación poderedes obter máis información sobre este proxecto ao que nos sumamos gustosamente.

 enlace - enlace 2

MÉRCORES POÉTICOS

Amor de auga lixeira,

muiñeira

Amor de auga tardeira,

ribeira

Amor de auga frolida,

cantiga

Amor de auga perdida,

ña amiga.

 Álvaro Cunqueiro: Cantiga nova que se chama riveira.

MES DE CUNQUEIRO NA BIBLIOTECA III

Seguimos ofrecendo información e lecturas sobre o autor que estamos a homenaxear este mes. Esta vez trátase do enlace a unha presentación feita por compañeiros do CEIP Conde de Fenosa do Barco de Valdeorras, aos que lles agradecemos o seu traballo e xenerosidade.

Para podela ver con toda claridade aconsellamos utilizar o navegador Mozilla Firefox xa que o internet explorer as veces da problemas para ver presentacións deste tipo (prezi, LIM, etc).

http://condesa.blogaliza.org/2011/11/13/centenario-cunqueiro/   

MES DE CUNQUEIRO NA BIBLIOTECA (II)

Hai uns días xa adiantabamos que este mes dedicaríamos varias entradas neste blog a Cunqueiro co fin de divulgar a súa obra entre toda a comunidade educativa. Pois ben, aqui tedes un vídeo sobre unha adaptación da obra Os outros feirantes a cargo do grupo Teatro do Noroeste.

MÉRCORES POÉTICOS

DÍXENLLE Á RULA

Díxenlle á rula: Pase miña señora!

E foise polo medio e medio do outono

por entre as bidueiras, sobre o río.

O meu anxo da garda, coas azas sob o brazo dereito,

na man esquerda a calabaciña da auga,

ollando a rula irse, comentóu:

-Calquera día sin decatarte do que fas

dices: Pase miña señora!

e é a alma tua a quen despides como un ave

nunha mañán de primavera

ou nun serán de outono.

Cunqueiro, Herba aquí ou acolá

PREMIO V. RISCO DE CREACIÓN LITERARIA

Adelaida Vidal Vizcaya, exalumna do noso insti, acaba de recibir o duodécimo Premio Risco de Creación Literaria pola súa primeira novela titulada Olladas que, segundo o xurado, "é unha novela na que cómpre salientar un relato minimalista, cheo de realismo e frescura narrativa, con personaxes moi contemporáneos que apostan polos soños".

A autora novel declara ao xornal La Voz de Galicia que se iniciou literariamente "nalgún blog, aínda que non tivo moita continuidade. No caso do texto premiado, antes foi un borrador, logo un conto e máis tarde acabouse convertendo en novela». «Estiven traballando con esta idea nos últimos catro anos, aínda que fose de forma descontinua».

Adelaida, que estudou arte dramática e na actualidade está a estudar psicoloxía, colabora no programa Land Rober da TVG.

A nosa máis sinceira noraboa polo premio e que veñan moitos máis.

MES DE CUNQUEIRO NA BIBLIOTECA

Do 22 de novembro ao 22 de decembro a biblioteca está a dedicar as súas actividades a ÁLVARO CUNQUEIRO, escritor galego do que se celebra este ano o centenario do seu nacemento. Se pasades pola biblioteca estes días poderedes ver no seu interior:

• Unha exposición bibliográfica coas obras que temos no centro deste autor para que as levedes en préstamo ou leades nos recreos.
• Unha exposición antolóxica de textos para que vaiades coñecendo a súa obra.

E fóra, xunto á porta de entrada :

• Unha exposición biográfica de Cunqueiro que deberedes ler con atención.

Como colofón, os días 19, 20 e 21 de decembro haberá un acto de homenaxe na biblioteca, coa presentación dun documental de CRTVG na que diversas personalidades falan sobre Cunqueiro, unha lectura de contos e poemas a cargo de alumnos do segundo ciclo da ESO e Bacharelato  e, finalmente, unhas preguntas que saberemos responder se estivemos atentos ás exposicións.
Ademáis ao longo deste mes iremos deixando aqui enlaces interesantes sobre o autor mindoniense. Comezamos cunha entrevista que se lle fixo en 1978 no programa "a fondo" en TVE.

DÍA MUNDIAL CONTRA A VIOLENCIA DE XÉNERO

A NOSA BIBLIOTECA tamén quixo lembrar hoxe que calquera tipo de maltrato é inadmisible.

MÉRCORES POÉTICOS

Ule esta hora como cando regresas

e soño eguas agallopando na mar brava.

Este sangue derrámase como auga

sobre o cemento no outono e ule

ó rastro que deixan os paxaros

cando fuxen en solpores de espada.

Así rasga a túa presencia,

e fágome sal e pranto.

Ule esta tarde como cando marchas

e levas contigo as miradas brancas,

as singraduras dos dedos na ternura.

Así, sen ti,

fica o mar tan tristemente en calma,

e eu canto.

 

Romaní, Ana (1994): Das últimas mareas.

BIBLIOTECAS ESCOLARES

Os días 10, 11 e 12 de novembro celebrouse en Santiago o Congreso Bibliotecas Escolares en Tránsito organizado pola Consellería de Educación en colaboración co Ministerio de Educación. Alí se presentou este vídeo que reflicte o cambio tanto estético como en  obxetivos sufrido polas bibliotecas escolares nos últimos anos. Ás veces valen máis unhas imaxes que mil explicacións.

Profesor 2.0

Agora que todo é 2.0, botádelle unha ollada a este vídeo e ademais de pasar un bo rato veredes reflectidos moitos dos problemas do profesor actual tratados con humor.

O Hermitage no Museo do Prado

Bebedora de absenta (1901), P.PICASO, Hermitage Museum 

Do 8 de novembro ao 25 de marzo pódense ver no Museo do Prado cerca de 180 obras procedentes do Museo Hermitage de San Petersburgo. É a primeira vez que se mostra fóra do Hermitage unha selección tan importante e numerosa das obras deste Museo e, polo tanto, é unha ocasión única de aprezar unha extraordinaria colección de arte, con pezas que van desde o século V a.C. ao século XX da nosa era.

Se amades a arte, non deixedes pasar esta magnífica oportunidade.

A HORA DE LER

O curso pasado emprendimos un proxecto común, como parte do Proxecto Lector de centro, que demos en chamar A HORA DE LER. Un ano despois da súa posta en marcha detectamos fallos que estamos intentando solucionar. Por iso este curso os libros quedarán nas aulas, a lectura poderá ser individual e silenciosa ou en voz alta e colectiva. Algúns cursos están lendo na aula e outros baixan á biblioteca  a ler ou complementan a lectura cunha película. En definitiva, o importante é que cada un encontre a mellor maneira de fomentar a lectura.

Poñemos ademais a disposición de todos os que queiran traballar a comprensión lectora unha folla con algunhas preguntas sinxelas que o alumno deberá encher tras a lectura. Esta folla pódese pedir na biblioteca. 

Se queredes coñecer qué se esta lendo en 1º de ESO premede AQUI. 

MÉRCORES POÉTICOS

SE ENVELLECEMOS XUNTOS

Se subo ata o teu berce

e me remonto polo anos

son neno contigo en celestes

mañás de balanzos e sinos,

préndome ao voo da túa saia

e esperto ao amor

nun mencer cheo de alas.

Mais, se envellecemos xuntos,

se desandamos o vieiro da vida

paso a paso,

mirarei nos teus ollos

o esvarar do tempo

norde como un barco.

Se envellecemos xuntos

e desfago a madeixa dos meus días

ao teu lado

fareime confidente

do teu camiño sen pegadas

do teu canto e do teu ánimo.

Compartirei o sal, o leito

e o abrazo,

saberei escuramente que o noso paso

polo mundo non é en balde.

Se envellecemos xuntos,

se te acompaño neste tránsito,

deixarei bolboretas lenes

nas túas pálpebras cansas,

escoitarei o repenicar da chuvia

nas xanelas da nenez,

sentirei a túa voz

esmorecerse en calma.

Bastarame para entendelo todo

o ollar confidente desa túa luz sen ansia.

[X. López Valcárcel, En voz baixa. Ferrol: S. C. Valle-Inclán, 1997]

MARIE CURIE, PREMIO NOBEL DE QUÍMICA

Premede na imaxe para saber máis sobre ela

Hai cen anos a científica polaca residente en Francia Marie Curie recibía o Premio Nobel de Química despois de ter recibido xa no 1903 o de Física. Con este motivo científicos e científicas de todo o mundo están a lembrar estes días a súa figura, non só polos resultados acadados nas súas investigacións senón tamén por ser un exemplo de entusiasmo, dedicación e amor ao traballo malia as enormes dificultades polas que tivo que pasar como consecuencia das súas circunstancias familiares.

@s entusiastas de Marie Curie podedes entrar AQUÍ e investigar sobre ela.

DÍA DA CIENCIA EN GALEGO

O DÍA DA CIENCIA EN GALEGO está dedicado este ano á química porque se celebra o centenario da concesión do premio Nobel a  Marie Curie e o Ano Internacional da Química.

Para informarvos con máis detalle podedes entrar

AQUÍ ou AQUÍ.

• A la carta
• > Televisión
• > La 2
• > tres14
• > tres14 - Química

E os que queirades ver canto sabedes sobre a TÁBOA PERIÓDICA podedes entrar AQUÍ.

REFRÁNS DE OUTONO

No blog da biblioteca do CEIP Esteiro de Ferrol atopamos esta selección de refráns que agradecemos e compartimos con todos.

ESPERAMOS QUE VOS ANIMEDES A MANDARNOS MÁIS REFRÁNS.

MÉRCORES POÉTICOS

BREVE VIAJE NOCTURNO

Mi madre no sabe que por la noche,

Cuando ella mira mi cuerpo dormido

Y sonríe feliz sintiéndome a su lado,

Mi alma sale de mi, se va de viaje

Guiada por elefantes blanquirrojos,

Y toda la tierra queda abandonada,

Y ya no pertenezco a la prisión del mundo,

Pues llego hasta la luna, desciendo

En sus verdes ríos y en sus bosques de oro,

Y pastoreo rebaños de tiernos elefantes,

Y cabalgo los dóciles leopardos de la luna,

Y me divierto en el teatro de los astros

Contemplando a Júpiter danzar, reír a Hyleo.

Y mi madre no sabe que al otro día,

Cuando toca en mi hombro y dulcemente llama,

Yo no vengo del sueño: yo he regresado

Pocos instantes antes, después de haber sido

El más feliz de los niños, y el viajero

Que despaciosamente entra y sale en el cielo,

Cuando la madre llama y obedece el alma.

Gastón Baquero: Magias e invenciones, 1984

MÉRCORES POÉTICOS

¿Qué les queda a los jóvenes?

                                            ¿Qué les queda por probar a los jóvenes

                                            en este mundo de paciencia y asco?

                                            ¿sólo grafitti? ¿rock? ¿escepticismo?

                                            también les queda no decir amén

                                            no dejar que les maten el amor

                                            recuperar el habla y la utopía

                                            ser jóvenes sin prisa y con memoria

                                            situarse en una historia que es la suya

                                            no convertirse en viejos prematuros

                                            ¿qué les queda por probar a los jóvenes

                                            en este mundo de rutina y ruina?

                                            ¿cocaína? ¿cerveza? ¿barras bravas?

                                            les queda respirar / abrir los ojos

                                            descubrir las raíces del horror

                                            inventar paz así sea a ponchazos

                                            entenderse con la naturaleza

                                            y con la lluvia y los relámpagos

                                            y con el sentimiento y con la muerte

                                            esa loca de atar y desatar

                                            ¿qué les queda por probar a los jóvenes

                                            en este mundo de consumo y humo?

                                            ¿vértigo? ¿asaltos? ¿discotecas?

                                            también les queda discutir con dios

                                            tanto si existe como si no existe

                                            tender manos que ayudan / abrir puertas

                                            entre el corazón propio y el ajeno /

                                            sobre todo les queda hacer futuro

                                            a pesar de los ruines del pasado

                                            y los sabios granujas del presente.

                     Mario Benedetti

DÍA DAS BIBLIOTECAS ESCOLARES

Hoxe Día das Bibliotecas Escolares é un día de portas abertas na nosa biblioteca na que inauguramos a exposición MARCAPÁXINAS. Todos os que veñades a vela recibiredes un marcapáxinas como lembranza deste día.

CONTOS PARA MEDRAR

Lendo no XLSEMANAL de hoxe o artigo de Carmen Posadas, recuperei a memoria dun libro de Bruno Betteleim titulado Psicoanálisis de los cuentos de hadas no que, como lembra a autora do artigo, se nos explica que este tipo de contos teñen como misión fundamental a maduración dos nenos.

"... sentir miedo, repugnancia y horror de forma vicaria, que es lo que sucede cuando uno lee un libro o ve unha película, sirve para dos cosas. Una obvia y moralizante: alertar de los peligros de la vida. Otra menos obvia: canalizar el miedo que todo niño siente a lo desconocido y darle forma (de ogro, de dragón, de bruja), con lo que se lo prepara para enfrentarse a los elementos malvados en la vida adulta... Y es que sentir miedo es necesario. Pero hay miedos y miedos, y debe uno elegir el que le sea más útil sin causarle traumas. Por eso le estoy muy agradecida a mi padre, que, cuando mis amigas venían a buscarme para ir al -para mi horrible- parque de atracciones, decía: "Lo siento, Carmen está muy atrasada en sus estudios, se queda conmigo". Y allí me quedaba yo con él, leyendo a E. Allan Poe y aterrándome con sus cuervos, sus gatos negros y su barril de amontillado. Porque ese estremecimiento si me gustaba y, al mismo tiempo, sin yo saberlo, me ayudaba a crecer".

MÉRCORES POÉTICOS

EN TIEMPOS DIFÍCILES

A aquel hombre le pidieron su tiempo

para que lo juntara al tiempo de la Historia.

Le pidieron las manos,

porque para una época difícil

nada hay mejor que un par de buenas manos.

Le pidieron los ojos

que alguna vez tuvieron lágrimas

para que contemplara el lado claro

(especialmente el lado claro de la vida)

porque para el horror basta un ojo de asombro.

Le pidieron sus labios

resecos y cuarteados para afirmar,

para erigir, con cada afirmación, un sueño

(el-alto-sueño);

le pidieron las piernas,

duras y nudosas,

(sus viejas piernas andariegas)

porque en tiempos difíciles

¿algo hay mejor que un par de piernas

para la construcción o la trinchera?

Le pidieron el bosque que lo nutrió de niño,

con su árbol obediente.

Le pidieron el pecho, el corazón, los hombros.

Le dijeron

que eso era estrictamente necesario.

Le explicaron después

que toda esa donación resultaría inútil

sin entregar la lengua,

porque en tiempos difíciles

nada es tan útil para atajar el odio o la mentira.

Y finalmente le rogaron

que, por favor, echase a andar,

porque en tiempos difíciles

esta es, sin duda, la prueba decisiva.

Heberto Padilla: Fuera del juego, 1968.

SUXESTIÓN DE LECTURA

Non hai noite tan longa conta a historia de Gabriel, un home que marchou da súa aldea hai máis de trinta anos presionado pola situación que estaba a vivir a súa familia e decidido a non volver nunca máis. A morte da súa nai anulará esa decisión e será o punto de partida para poñerse a ben consigo mesmo e redimir a familia dunha culpa que nunca tivo.

De estrutura sinxela, Non hai noite tan longa consta dun inicio ou presentación na que atopamos ao protagonista de novo na súa aldea temeroso de se enfrontar co seu pasado, percorrendo a casa na que vivira coa súa familia, onde ten un estraño encontro que desencadeará un cambio dos acontecementos; unha historia dividida en tres partes, precedidas cada unha delas por unha cita que nos aporta unha información fundamental sobre o contido da mesma e un final no que o protagonista volve ao punto de partida e se despide.

A culpa, a vinganza, a xustiza, a liberación, a ansia, o amor, a morte, a esperanza son algúns dos temas desta novela que constitúe unha ollada crítica sobre a sociedade galega en dous momentos da súa historia: os últimos anos da ditadura e os primeiros anos do século XXI.

SE NON PASADES AXIÑA POLA BILBIOTECA A COLLER UN EXEMPLAR TEREDES QUE POÑERVOS Á COLA

4º CONCURSO DE RELATOS: CIENCIA QUE CONTA

Os que sodes afeccionados á escrita tedes a oportunidade de presentarvos ao 4º concurso de relatos CIENCIA QUE CONTA 2011.

Animádevos.

Tedes ata o 10 DE NOVEMBRO

Bases do certame:

É un concurso de relatos curtos relacionados coa ciencia. En xeral trátase de relatar poñendo en valor a importancia da I+D+I no desenvolvemento económico e benestar dunha sociedade, nomeadamente a galega, e un maior recoñecemento social destas actividades, así como un achegamento ao traballo científico e ás profesións de científicos e tecnólogos.

1. Participantes.

A convocatoria vai dirixida ao alumnado de Educación Primaria, Institutos de Educación Secundaria e público en xeral. A participación neste concurso supón a aceptación de todas as súas bases. As obras serán de autoría individual ou cun máximo de dous autores, tendo en todo caso un único premio ao relato.

2. Presentación dos traballos.

Os traballos presentados deben ser orixinais, inéditos e escritos en língua galega. A extensión máxima será de 1000 palabras (aproximadamente tres follas DIN A4). Os traballos enviaranse exclusivamente por correo electrónico ao seguinte enderezo:

cienciaqueconta@uvigo.es

No correo indicarase título do relato, un pseudónimo e os datos persoais do autor ou autora (nome e apelidos, data de nacemento, estudos que cursa, enderezo e teléfono) e do seu centro de ensino centro escolar (nome, enderezo e teléfono), de ser o caso. Nun arquivo adxunto irá o relato, encabezado polo título e o pseudónimo, sen datos persoais. Desde a organización enviarase de volta un correo electrónico confirmando a recepción do relato.

3. Prazos.

O prazo de recepción dos traballos remata o 10 de novembro de 2011. As resolucións do Xurado publicaranse na web:

 http://cienciaqueconta.wordpress.com/
Comunicarase por correo electrónico aos gañadores ou a través do seu centro de ensino. A entrega de premios farase nun acto público.

4. Categorías.

a) Alumnado de Educación Primaria.

b) Alumnado de Educación Secundaria Obrigatoria.

c) Alumnado de Bacharelato e Ciclos de FP.

d) Público en xeral.

5. Tema dos traballos.

Non pretenden ser relatos de ciencia ficción nin artigos sobre ciencia nin meras descricións. Procúrase que -en función da idade-­ se desenvolva un relato curto ou conto a partir dun aspecto científico puntual ou da observación dalgún fenómeno ou experimento simple. Valorarase sobre todo a calidade do traballo e o acerto no contido científico. Os temas a desenvolver nos relatos poderían ter como punto de partida:

- Historias de Ciencia: como se inventou algo, como se solucionou algún problema que había na sociedade utilizando a ciencia, un descubrimento, etc.

- Traballo no laboratorio ou científico: cousas que pasan nun laboratorio, no traballo dun científico ou científica, nas exploracións da natureza, etc.

- Experiencias: ficcións arredor de experiencias simples (ou caseiras), observacións da nosa vida cotiá (na rúa, na cociña, na praia, na festa, nas atraccións de feira, etc.).

- Científicos e científicas: baseado en algún persoeiro científico, algún detalle da súa vida, algunha anécdota, como fixo algún descubrimento, como se lle ocorreu ou elaborou algunha teoría ou lei. Non debe ser unha mera descrición da súa vida.

- Valoraranse relatos que inclúan mulleres como protagonistas ou arredor de historias de mulleres.

- Na web: http://cienciaqueconta.wordpress.com/ pódense ler as publicacións resultantes dos concursos anteriores.

6. Comité Organizador e Xurado.

O Comité Organizador está formado polos membros do Proxecto A Ciencia Conta a Universidade de Vigo.

O Xurado, nomeado polo Comité Organizador, estará formado por persoas relevantes no campo da divulgación científica, o xornalismo, a literatura ou o ensino das ciencias. As resolucións do Xurado serán inapelábeis.

A presentación das candidaturas supón a conformidade dos participantes coas bases. Calquera cuestión non recollida nelas será resolta a discreción da organización. Os participantes comprométense a xustificar a veracidade dos datos que faciliten sobre as candidaturas presentadas.

7. Premios.

Para cada categoría haberá tres premios:

Primeiro Premio:

Diploma acreditativo.

Ordenador ultraportátil.

Segundo Premio:

Diploma acreditativo.

Lote de libros, xogos ou material relacionado coa ciencia adaptados á súa idade.

Terceiro Premio:

Diploma acreditativo.

Lote de libros, xogos ou material relacionado coa ciencia adaptados á sua idade.

Nas categorías de Educación Primaria e Secundaria poderá haber ademais dous accésits. Os premios poderán declararse desertos.

Os premiados menores de idade deberán acudir a recoller o premio acompañados do seu pai, nai ou titor legal ou cunha autorización expresa destes.

A organización declina cualquer responsabilidade sobre conflitos de propiedade ou cesións de dereitos relativos as candidaturas.

8. Reprodución das obras.

As obras seleccionadas serán publicadas na web:

 http://cienciaqueconta.wordpress.com/

 a partir do 25 de novembro de 2011. Logo da resolución do concurso, procurarase, como en edicións anteriores, publicar un libro cunha selección dos mellores relatos presentados ao concurso.

De conformidade co previsto na Lei de Propiedade Intelectual, todos os participantes cederán os dereitos en exclusiva de reprodución e difusión das obras presentadas sen necesidade de permiso expreso e sempre que se identifique o nome do autor ou autora. O Comité Organizador poderá publicar as obras presentadas co único requisito de facer referencia á autoría, e resérvase o dereito de exposición e distribución dos traballos presentados. Os autores ceden aos organizadores de xeito exclusivo e coa facultade de cesión a terceiros, os dereitos patrimoniais de explotación das obras obxecto do presente concurso. O Comité Organizador comprométese a exercitar os dereitos de explotación conforme aos bos usos e con rigoroso respecto aos dereitos morais do autor ou autora.

9. Aclaracións sobre estas bases.

Calquera aclaración, puntualización ou rectificación destas bases farase pública na web:

http://cienciaqueconta.wordpress.com/

EDUCACIÓN EN VALORES

Nun artigo aparecido hai uns días en El País, titulado Dos Españas, a escritora Elvira Lindo fálanos de dúas mulleres que entenden a vida dunha forma moi diferente. Unha é unha muller científica que donou os cartos dun premio que lle concederan para o seu laboratorio. A outra é unha muller executiva que se adxudicou unha cantidade desorbitante primeiro como soldo e logo como pensión vitalicia.

Sirva o exemplo destes dous casos para reflexionar na necesidade de educar en valores ás novas xeracións, máxime na actual situación que estamos a vivir na que prima o "sálvese quen poida"

POR QUE E PARA QUE LER?

Estes días estamos a voltas coa organización da HORA DE LER. Para ir facendo boca, queden aqui estas palabras fermosísimas dun escritor importante que expresa mellor ca nós o significado da lectura.
'(...) Los libros nos ayudan a derrotar los prejuicios racistas, étnicos, religiosos e ideológicos entre los pueblos y las personas y a descubrir que, por encima o por debajo de las fronteras regionales y nacionales, somos iguales en el fondo, que los "otros" somos en verdad "nosotros" mismos. Gracias a los libros viajamos en el espacio y en el tiempo, como hizo Julio Cortázar en La vuelta al día en ochenta mundos sin salir de su biblioteca, y comprobamos que, con todos sus matices y variantes, la humanidad es una sola y compartida.'

'(...) La vida de los libros nos enriquece y nos transforma. Nos hace más sensibles, más imaginativos y, sobre todo, más libres. Más críticos del mundo tal como es y más empeñados en que cambie también él y se vaya acercando a los mundos que inventamos a imagen y semejanza de nuestros deseos y sueños.

Por eso, los libros son un testimonio inapelable de las carencias y deficiencias de la vida, aquellas que incitan a los seres humanos a crear mundos de fantasías y a volcarlos en ficciones para poder tener aquello que la vida que vivimos no nos da.'

'(...) Leer nos hace libres, a condición, claro está, de que podamos elegir los libros que queremos leer, y que los libros puedan escribirse e imprimirse sin inquisidores ni comisarios que los mutilen para que encajen dentro de las estrechas orejeras con que ellos aprisionan la vida. Defender el derecho de los libros a ser libres es defender nuestra libertad de ciudadanos, el precioso fuego que la atiza, mantiene y renueva.'

(Mario Vargas Llosa, La libertad y los libros, Feria del Libro de Buenos Aires)

Visto en http://bibliotrazo.blogspot.com/2011/10/por-quepara-que-ler.html

REUNIÓN INFORMATIVA COS PAIS

Todos escoitamos estes días que algo se move por fin no ensino. Pero no mundo de hoxe, o mundo da comunicación, non debemos escoitar só o que din os telediarios ou ler só o que din os xornais, senón que temos a obriga de informarnos ben e ler todo tipo de opinións.

Con esta idea onte á tarde un grupo de profesores do noso Instituto reunímonos no salón de actos para informar aos pais dos últimos sucesos e folgas habidas no ensino público.
En arquivos deixámosvos esta opinión  dun ensinante porque cremos que neste asunto hai que escoitar aos profesores, non só aos políticos.